บทคัดย่อ โรคหัวใจพิการแต่กาเนิดเป็นสาเหตุสาคัญของการเสียชีวิตของทารกและเด็กโรคหัวใจพิการแต่กาเนิดจัดเป็นโรคเรื้อรังและมีความพิการการรักษาและการดูแลแบบประคับประครองโดยการรักษายาหรือการผ่าตัดการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอานาจแก่ผู้ดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจพิการแต่กาเนิดที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ดูแลผู้ป่วยจานวน 78 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มเปรียบเทียบกลุ่มละ 39 คน มีระยะเวลาในการทดลอง 12 สัปดาห์ กิจกรรมประกอบด้วยการให้ความรู้ การสอนสาธิต การฝึกปฏิบัติ การประชุมกลุ่ม ตัวแบบ การเก็บข้อมูลรวบรวมโดยใช้แบบสอบถามก่อนและหลังการทดลองการวิเคราะห์ข้อมูล ข้อมูลทั่วไปใช้สถิติเชิงพรรณนาได้แก่ความถี่ร้อยละค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนด้วยสถิติ Paired Sample t-test และ Independent t-test ที่ระดับนัยสาคัญ 0.05 และ 95%CI ผลการศึกษา พบว่า ภายหลังการทดลองกลุ่มทดลองมีค่าคะแนนเฉลี่ยระหว่างกลุ่ม ของความรู้ในการดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจพิการแต่กาเนิด การรับรู้ในความสามารถตนเอง ความคาดหวังในผลลัพธ์ การเห็นคุณค่าของตนเองของผู้ดูแลผู้ป่วยมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบ อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ ( p-value < 0.001) ส่วนการปฏิบัติเพื่อการดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจพิการแต่กาเนิดมากกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (p-value < 0.01) เมื่อพิจารณาเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยคะแนนภายในกลุ่มของกลุ่มทดลองพบว่ากลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนของความรู้ การรับรู้ในความสามารถตนเองความคาดหวังในผลลัพธ์การเห็นคุณค่าของตนเองการปฏิบัติเพื่อการดูแลผู้ป่วยโรคหัวใจพิการหลังการทดลอง มากกว่าก่อนทดลองอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (p-value = <0.001) คำสำคัญ : โรคหัวใจพิการแต่กาเนิด ผู้ดูแลผู้ป่วย การเสริมสร้างพลังอานาจ

Download PDF Now
ดาวน์โหลดแล้ว 1365 ครั้ง