บทคดัย่อ การศึกษานีม้ีวตัถปุระสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยต่อการติดเชือ้ Escherichia coli ดือ้ยา ของ ผ้ปู่วยในโรงพยาบาลปากช่องนานา จงัหวดันครราชสีมา รูปแบบการศึกษา Case-control study กลมุ่ศึกษาคือผ้ปู่วยที่ติดเชือ้ Escherichia coli ดือ้ยา จ านวน 25 คน และกลมุ่ควบคมุที่ติดเชือ้ Escherichia coli ไม่ดือ้ยา จ านวน 50 คน ใช้สถิติพรรณนาและสถิติเชิงอนมุานได้แก่ ไคสแควร์ วิเคราะห์แบบตวัแปรเดี่ยว การวิเคราะห์ตวัแปรพหุ โดยการวิเคราะห์การถดถอยพหโุลจิสติก เพื่อใช้ วิเคราะห์หาความสมัพนัธ์ ผลการวิจยัพบว่ากลมุ่ศึกษาเป็นเพศหญิงร้อยละ 06 มีอายเุฉลี่ย 63.4 ± 18.9 กลมุ่ควบคุมเป็นเพศหญิงร้อยละ 56 มีอายุเฉลี่ย 63.0 ± 17.6 กลมุ่ศึกษาครองเตียงเฉลี่ย 11.72 ± 10.2 วนั กลมุ่ควบคมุครองเตียงเฉลี่ย 4.96 ± 3.6 ผลการวิเคราะห์ข้อมลูพหถุดถอยโลจิ สติกพบว่า ปัจจยัที่มีความสมัพนัธ์ต่อการติดเชือ้ Escherichia coli ดือ้ยา ในผ้ปู่วยที่เคยได้รับการ รักษาด้วยยาปฏิชีวนะมาก่อน (ORAdj = 5.33; 95%CI = 2.93 – 9.69) และการนอนโรงพยาบาล นาน 7 วนัขนึ้ไป (ORAdj = 2.92; 95%CI = 1.74 – 4.90) การศกึษาแสดงให้เห็นวา่ปัจจยัเสยี่งตอ่การ ติดเชือ้ Escherichia coli ดือ้ยา มีหลายปัจจัย ควรมีแผนรองรับเพื่อควบคุมป้องกันการติดเชือ้ Escherichia coli ดือ้ยา ในโรงพยาบาล โดยเฉพาะกลมุ่ที่มีความเสยี่งสงู

Download PDF Now
ดาวน์โหลดแล้ว ครั้ง